Waarom particuliere onderzoekers en bedrijfsrecherche niet op no cure no pay basis werken
Wanneer mensen een privé-detective of bedrijfsrecherche inhuren, komen ze soms met de vraag of deze diensten op een ‘no cure no pay’ basis kunnen worden verleend. Dit betekent dat de onderzoeker pas betaald wordt als hij succes behaalt, bijvoorbeeld als er bewijs wordt gevonden of een zaak wordt opgelost. Hoewel dit concept in sommige branches gebruikelijk is, zoals incasso, is het in de wereld van particuliere opsporing niet haalbaar. In deze blog leg ik uit waarom dat zo is.
Risico’s en onzekerheden van onderzoek
Een van de belangrijkste redenen waarom particuliere onderzoekers niet op no cure no pay basis kunnen werken, is de aard van hun werk. Bij een onderzoek is er nooit een garantie op succes. Dit hangt af van veel factoren die buiten de controle van de onderzoeker liggen, zoals het gedrag van de persoon die wordt onderzocht of de omstandigheden van een bepaalde zaak.
- Er kunnen onverwachte complicaties optreden die het onderzoek belemmeren.Soms levert een onderzoek simpelweg geen resultaat op, bijvoorbeeld als er geen bewijs van fraude of misdaad is.
- Het succes van een onderzoek is afhankelijk van de beschikbare informatie en hoe goed deze kan worden geverifieerd.
- Omdat de uitkomst van een onderzoek onvoorspelbaar is, zouden onderzoekers zonder compensatie blijven voor hun tijd en inspanning als zij enkel betaald zouden worden op basis van een succesvol resultaat.
Kosten en investeringen
Daarnaast brengt elk onderzoek aanzienlijke kosten met zich mee. Denk hierbij aan:
- Reiskosten
- Gebruik van gespecialiseerde apparatuur
- Vergoeding van de tijd en expertise van de onderzoeker
- Eventuele juridische kosten voor het correct uitvoeren van bepaalde onderzoeksactiviteiten
Deze kosten moeten ongeacht het resultaat gedekt worden. Als een particulier onderzoeker pas betaald zou worden na succes, zou hij het risico lopen op grote financiële verliezen, wat de bedrijfsvoering op lange termijn onmogelijk maakt.
Ethische overwegingen
Het werken op basis van no cure no pay kan ook leiden tot ethische dilemma’s. Een onderzoeker kan bijvoorbeeld in de verleiding komen om bewijsmateriaal te forceren of te fabriceren om een ‘succesvol’ resultaat te behalen en betaald te worden. Dit zou het hele proces van eerlijke en objectieve opsporing in gevaar brengen en kan ernstige juridische gevolgen hebben.
Om deze reden schrijven ethische codes en beroepsnormen voor particuliere onderzoekers vaak voor dat zij zich volledig aan de waarheid en aan wettelijke kaders moeten houden. No cure no pay zou dit principe kunnen ondermijnen, aangezien de financiële prikkel mogelijk boven de waarheidsvinding zou worden gesteld.
Juridische restricties
In sommige landen zijn er zelfs wettelijke beperkingen die het verbieden dat particuliere onderzoekers op no cure no pay basis werken. Dit komt omdat opsporingswerkzaamheden gezien worden als een proces waarbij integriteit, objectiviteit en eerlijkheid centraal staan. Het rechtssysteem en de wetgeving vertrouwen op de nauwkeurigheid en eerlijkheid van bewijsmateriaal, iets wat in gevaar zou kunnen komen als een onderzoeker enkel betaald wordt op basis van succes.
Transparantie en duidelijkheid voor de klant
Een ander voordeel van werken met vaste kosten in plaats van no cure no pay, is dat het voor de klant duidelijker is wat hij kan verwachten. Bij een vooraf afgesproken prijs weet de opdrachtgever precies waar hij aan toe is en welke diensten hij krijgt. Dit creëert duidelijkheid en voorkomt verrassingen achteraf, iets wat bij een no cure no pay constructie minder transparant zou zijn. Een vaste prijs afspreken betekent bij rebubl een vast uurtarief met een wekelijkse, tweewekelijkse of maandelijkse update en gespecificeerde declaratie.
Conclusie
Hoewel het in eerste instantie aantrekkelijk kan lijken om een particuliere onderzoeker of bedrijfsrecherche op no cure no pay basis in te schakelen, is dit zowel vanuit zakelijk als ethisch oogpunt onhaalbaar. De aard van het onderzoek, de bijbehorende kosten, ethische overwegingen en juridische beperkingen maken dit model simpelweg niet geschikt voor deze sector. Het is daarom belangrijk voor zowel klanten als onderzoekers om te werken met duidelijke afspraken over de kosten, ongeacht de uitkomst van het onderzoek.